Vandaag ben ik in ernstige gewetensnood gekomen. Zodanig zelfs dat ik me afvroeg of ik wel moest doorgaan met mijn vrijwilligerswerk voor de Kliënten Raad in Lelystad.
Gisteren was ik bij een bespreking met hr. Overmars (die sectorhoofd van de Sociale Dienst is) die ging over de nieuwe intake-formulieren die bij aanvraag van de nABW ingevuld moeten worden. Gezien de afspraken is de GSD gebonden om zoiets met de Kliënten Raad te bespreken.
Ik wil helemaal geen positieve bijdrage leveren aan de uitvoering van een beleid waar ik niet mee instem. Ik wil niet collaboreren.
Het probleem.
Wil je in aanmerking komen voor bijstand volgens de Nieuwe Algemene BijstandsWet (de nABW), dan mag bijv. een alleenstaande slechts goederen hebben (vreemd genoeg vallen motoren en automobielen daar tot een bepaalde waarde niet onder) die samen met je financiële middelen (je spaarpotje) niet meer dan fl. 9300,- aan waarde mogen hebben. Dat wil zeggen dan wanneer je bijv. een klok hebt, die al generaties lang in de familie is, van fl. 5.000,- en je hebt aan financiële middelen fl 5.000,- dat je dan geen bijstand krijgt; immers je bezit dan fl.10.000,- die moet je eerst zover opeten tot je onder die fl. 9300,- komt. De goederen die hieronder verstaan worden kunnen zijn sieraden, antiek of een verzameling. Wat daar precies wel of niet onder valt is ter beoordeling van de controleur. Stel, je wordt ontslagen. Na maximaal 3 jaar WW zul je om te kunnen leven dus eerst al je waardevolle bezittingen moeten opeten alvorens je in aanmerking komt tot bijstand. Je valt dus onontkoombaar terug tot een minimaal leefniveau.
Nu gold dit al voor onroerende zaken, voor dure auto's en voor financiële middelen, maar dat nu ook goederen daaronder vallen vind ik te ver gaan.
Hoe erg dit is blijkt wanneer je kijkt naar de controlemiddelen die de overheid moet gaan gebruiken om deze maatregel te kunnen uitvoeren. Razzia's, waarbij controleurs de deuren langsgaan; die je binnen moet laten en die dan in je kasten komen zoeken naar waardevolle spul-len. Misschien zitten er wel sieraden verborgen in het matras. "Wilt U het matras maar even opensnijden".
Ach, denkt U misschien, zo zal dat toch niet gaan.... bedenk dan dat de douane zomaar in je koffers kan kijken. Dat vinden we ook normaal. En de controle op de hondenbelasting gaat ook die kant op. Ze bellen aan, en owee als Bello dan blaft.
Waar zijn we mee bezig .... ?
Omdat het mijn stellige overtuiging is dat er een aanzienlijke structurele werkloosheid bestaat (zowel veroorzaakt door te weinig banen, als door de maatschappelijk verworpenen - dit zijn o.a. alle WAO'ers), zal er een paria-klasse ontstaan van mensen die veroordeeld zijn tot een bestaan zonder extra bezittingen en middelen. De overheid ziet er dan op toe dat zij deze middelen ook niet zullen behouden.
Wat een vreselijke samenleving, wat een verar-ming van onze sociale cultuur. En dat in een tijd waarin het economisch gezien met Nederland helemaal niet slecht gaat.
Kok, je wordt bedankt.
Steven Sterk